vrijdag 31 december 2010

31-12 teen ziet er goed uit. Op naar het nieuwe jaar

Rob sliep gelukkig goed deze nacht en de koorts is tot nu toe weggebleven dus dat is een goed teken. Wel is er van antibiotica geswist omdat er 2 bacterien waren gevonden. Voor de liefhebbers: de staffylococcus aureus en een streptococcen soort. De ochtend zijn we doorgekomen. Winneke kwam nog even met Rob spelen en de chirurg kwam het verband verwisselen. Ook is er een sms naar René Wijnen gestuurd om hem volledig op de hoogte te stellen. We gaan er dan ook nog steeds vanuit dat alles dinsdag doorgaat.
Zo ziet zijn teen er nu dus uit. Het witte bolletje wat je ziet is dus zo'n kraaltje. 3 van die kralen zijn in zijn bot gezet om zo met antibiotica bij de bron te kunnen. Het is weer een hele kunst om Rob bezig te houden nu.

En zo is er weer een jaar voorbij
Een jaar waarin je hebt gemerkt hoe kwetsbaar een kind kan zijn
En ondanks veel pijn is een klein kind met weinig heel snel blij

En zo is een jaar voorbij gegaan
Een met zelfs een reis naar Cincinnati in het Children's Hospital
Daar waar je kind zelfs Engels is gaan verstaan

Een jaar met een kind zo zwak en teer
Je ziet het lijden, je staat er maar naast
Je probeert het te troosten, maar o wat doet dat zeer

Een jaar ziekenhuis in, ziekenhuis uit
Terwijl de rest thuis zit, en zichzelf moeten zien te redden
En nog zo'n klein meisje een lieve spruit

Een jaar waarin zo'n meisje op zoek gaat naar geborgenheid
Alleen moet ze die vaak loslaten
Want haar mama die was ze soms letterlijk even kwijt

Een jaar met kinderen met emoties die ze niet tonen gaan
En al lijken ze soms zo groot
Ze zijn soms nog o zo klein, en kruipen ineens tegen je aan

Een jaar met mensen met een zuiver goude hart
Die je spontaan financieel steunen
Ze gaven ons zo'n warm gevoel, het was zo apart

Maar ook een jaar waarin je de bureaucratie leert kennen
steeds weer strijden terwijl het draait om een mensenleven
Altijd maar strijden, het zal echt nooit wennen

Nu gaan we weer een jaar beginnen
Het begint alleen weer niet fraai
Zo'n filmscenario zou niemand meer kunnen verzinnen

Toch gaan we er weer met zijn allen voor
Want het komt ooit allemaal goed
Daarom allemaal een heel goed 2011
Een heel nieuw jaar we strijden door!


Gelukkig hebben we vandaag ook nog groen licht gekregen voor de operatie van dinsdag. Dr. Marc Wijnen heeft contact gehad met Dr. René Wijnen en het mag allemaal doorgaan. Dus wordt het maandagmorgen rond 9.30 vertrekken naar het Sophia kinderziekenhuis. Morgen even naar huis om daar alles te regelen. John komt dan hier.
nogmaals: ALLEMAAL EEN GEZONDen GELUKKIG 2011!! Geniet wanneer je kunt, want dat is zeer belangrijk en maak je niet te druk om kleine dingen. Er is zoveel meer!

donderdag 30 december 2010

30-12 Oud/nieuw in het Radboud, infuus drama

Na een goede nacht van Rob zijn kant, kwam er vanmorgen eigenlijk al heel snel slecht nieuws. We zijn sowieso tot en met maandag hier en daarna moeten we gelijk door naar Rotterdam.In het begin wilde ik het nog niet geloven, want er was gezegd dat we in het weekend naar huis mochten, maar nadat de kinderarts Dr. Fuijkschot ons uitgebreid had gesproken begon het tot mij door te dringen dat het echt niet anders kon.
De combinatie van antibiotica (de ketting met gentamicine en de AB via infuus) is de enige combinatie die zeer doeltreffend is voor dit soort wonden. Je mag het namelijk niet onderschatten, want je kunt altijd die teen nog kwijtraken bij chronische osteomyelitis.
Ook is er altijd nog een gevaar dat er tijdens het opereren aan de buik de bacterie van de teen in de buik komt en dan wil je de gevolgen niet weten. Natuurlijk begrijp je het allemaal, maar het is de zoveelste tegenslag. Ipv thuis alles in orde te krijgen, zit je nog hier. Vuurwerk vanuit het ziekenhuisraam.... Dan maar gelukkig nieuwjaar via skype zeggen. Moet echt even slikken en me herpakken. Arme Rob en arme kinderen.
Zo we zijn weer bekomen van de ergste emotie. Rob is vandaag toch niet zo lekker. Al tijdens het spelen met Winneke was hij een beetje chagrijnig. Gelukkig kon opa Pieter even later nog een lach op zijn gezicht krijgen, maar na een uur viel Rob in slaap.
Zijn infuus zat ook al de hele dag niet lekker en omdat zijn hand wel erg veel pijn deed werd er besloten om een nieuw infuus te geven. Helaas moest dat net gebeuren toen Rob nog zo lekker lag te slapen, maar ja. De kinderarts deed 2 pogingen maar ze zag al snel in dat het niet ging werken en dus besloot ze om de anaestesist te bellen. We konden al snel naar de vercouverkamer. Daar ging de anaestesist een poging wagen, maar ook zij faalde na 2 pogingen. Er werd iemand bij gehaald die met een echo apparaat aan de slag ging en zelfs toen lukte het niet meteen. De tweede poging was pas raak. Het heeft wat geschreeuw en tranen gekost, maar toen Rob eindelijk bloed uit het buisje zag komen verscheen er een grote glimlach en kreeg mama een dikke kus.
Nu is Rob lekker al zijn agressie op de WII aan het botvieren. Lekker aan het boksen en tennisen. Vanavond zijn papa, Stan en ome Jeroen ook geweest. Rob kreeg heel lief een cadeautje van Ellen Stevens (thanks!!) en heeft ook een kaart gekregen van juf Truus. Echt geweldig want het helpt je echt in deze moeilijke tijd. Ook wil ik Peggy en Esther bedanken voor de lieve comments en Marielouise en Natasja voor de lieve SMSjes. Het helpt echt om even een opbeurend woordje te krijgen. Ilse bedankt voor het poetsen, tante Joke voor het strijken.(ook mijn zus en broer bedankt voor het bellen) Sharon voor de mailtjes. Ach ik zal wel weer iemand vergeten, dus bij deze dank je... Het was echt een moeilijke dag vandaag, maar we zijn er weer doorheen gekomen. 1 januari komt John gewoon hier een dag zitten zodat ik thuis nog even wat op kan werken, bedden wassen en spullen kan pakken voor Rotterdam. Leuke nieuwjaarsdag. Voor morgen:
IEDEREEN EEN FIJNE JAARWISSELING EN KOOP DE OLIEBOLLEN BIJ ONZE BAKKERIJ!!! (hihihi)
Oh ja ik las bij iemand anders op de blog dat je een instelling moet veranderen om iedereen te kunnen laten reageren ook anoniem, dus bij deze is dit mij ook gelukt.

woensdag 29 december 2010

29-12 wachten op OK, anaestesisten ziek, Ok geslaagd

Gisteren is de dag gewoon rustig verlopen. Af en toe nog koorts, maar met paracetamol lijken we het onder controle te hebben. Er werd nog een röntgenfoto van zijn teen gemaakt en daarna waren papa, Myrne, Gijs, Luuk en Wiese even lekker op bezoek. Mooi even in de speelkamer gespeeld.
De nacht is goed verlopen en we werden al vroeg gewekt omdat we al als eerste aan de beurt waren. Rob is erg huilerig en wil niet.
Toen het 8 uur was en we klaar waren om te gaan en de afdeling helemaal is afgezocht naar een status (uiteindelijk wel gevonden)ging ineens de telefoon dat de OK is uitgesteld ivm ziekte van 2(!) anaestesisten. En dus wordt het wachten. Rob is inmiddels op de spoedlijst gezet, omdat ze hem toch willen opereren. Maar nu kan het nog even duren...
En net als je dit dan allemaal aan het typen was, komen ze het bericht brengen dat Rob naar OK mag. Rob moest heel even huilen, maar toen ik beloofde dat ik zou zeggen dat ze het slaapmiddel heel langzaam in moesten spuiten werd het beter.
De weg naar de OK ging verder goed. Op de operatiekamer hadden we gelukkig een hele begripvolle anaestesist en hij deed het werkelijk allemaal heel langzaam en Rob had geen pijn.
Wel was hij lastig in slaap te krijgen want tijdens het verplaatsen gingen zijn ogen weer open. Nog even met de chirurg gesproken en toen begon het wachten. Op zich wist ik dat ik niet lang hoefde te wachten maar toch. Al snel kwam Dr. Horst Scharbatke weer vertellen dat het goed was gegaan. Ze hadden de wond goed weggesneden en zijn teen schoongespoeld. Ook hebben ze een implantatieketting met 20 minikralen in zijn teen gemaakt. Deze kralen bevatten antibiotica die deze langzaam afgeeft. (dus een piercing in zijn teen hihi) Ook de foto liet een verandering in het bot zien dus het was goed dat dit alles was gedaan.
Daarna mocht ik naar Rob toe die nog in diepe slaap was. Maar na 15 minuten was hij ineens wakker en wilde meteen friet met een frikandel, maar het was pas 11 uur dus dat is wel erg vroeg.
Nu (11.30) zijn we op de afdeling en Rob is aan het drinken. Hij is helemaal vrolijk.
Het verband wordt over 2 dagen verwisseld en straks in Rotterdam wordt de behandeling voortgezet.
Toch heb ik het er even moeilijk mee allemaal. Dit was operatie nr. 21. Zo langzaamaan denk je wanneer houdt het op, want volgende week volgt 22.
Zo hebben we een aanbod vlak voor kerst af moeten slaan om naar vila pardoes te gaan. We kregen donderdags de week voor kerst een telefoontje van PSV dat er een huisje vrij was gekomen omdat een ander kindje te ziek was. Ik heb nee moeten zeggen omdat de kinderen nog naar school moesten, en 1 dag voor vertrek kon ik het gewoon niet meer georganiseerd krijgen. Vond het zo jammer voor de kinderen. Inmiddels ben ik erachter voor wie dat huisje bestemd was. Ook dat was een zeer triest verhaal van een kind dat vocht tegen kanker. Nu lees ik net dat dat kind is overleden. Verdorie wat oneerlijk allemaal.
Weet je, dat is ook een moeilijk aspect van steeds in het ziekenhuis zijn. Je ziet zoveel oneerlijkheid. Kijk alleen maar naar Rob. Zoveel operaties en veel pijn. En dat voor een kind van 5. Je mag daar alleen als moeder nooit bij stil staan en voor de buitenwereld al helemaal niet. Zeker je andere kinderen mag je niks laten blijken, maar ook zij hebben het nu moeilijk. Straks even 2 dagen thuis en dan weer zeker 2 weken weg.
Dit klinkt allemaal zwaarmoedig maar het is soms best lastig. Al die kinderen die iets mankeren. En zij blijven lachen, dus doen wij dat ook maar weer.
Rob doet het vandaag goed. Hij is tot nu toe koorts vrij en eet en drinkt weer. Dus op naar herstel, tenminste van de teen. Zou tenminste iets zijn. Goed toch?
Het is nu 20 uur. Rob heeft genoten van zijn friet en frikandel!! Ook het drinken gaat goed en geen koorts meer gehad. Morgen horen we of we in het weekend 2 dagen naar huis kunnen. En dan een goed beleid afspreken met Rotterdam. Nu maar hopen dat hij snel gaat slapen.

dinsdag 28 december 2010

28-12 morgenvroeg operatie.

Na zo'n bekende nacht in het Radboud is het weer zo'n fijn dagje. Gelukkig is de koorts nu weg. Vanmorgen Rob maar geen eten gegeven, want zoals de informatie was zoals we gisteren kregen, zou het kunnen zijn dat er chirurgisch ingegrepen gaat worden.
Maar zoals wel vaker in het ziekenhuis was er deze morgen ineens nog geen beleid. Ik maakte de verpleegkundige duidelijk wat er gisteren besproken was en ik zei dat ik snel duidelijkheid wilde anders is de dag weer om. Loes was het gelukkig helemaal met mij eens en zij ging snel terug naar de kinderarts. Gelukkig had hij ook alle begrip en de infectioloog (dr. Warres) werd gebeld en er werd geluisterd naar haar verhaal.
Toen kwam de arts terug en ook hij vond noodzakelijk dat de chirurg snel mee kwam kijken en Dr. Mark Wijnen werd in consult gevraagd.
Nu dus wachten. Ondertussen is Rob nog steeds nuchter, want stel dat er vanmiddag toch nog plaats is dan zou het knullig zijn als het niet door.
Inmiddels is het 12.30. Marc Wijnen is net geweest en hij was al snel duidelijk. Morgenvroeg om 8 uur wordt Rob geopereerd. Zijn teen zal worden schoongemaakt onder narcose. Dan kijken ze hoe het bot eruit ziet. Dadelijk wordt er nog een foto van zijn teen gemaakt.
Maar snel even eten gehaald voor Rob, want die heeft inmiddels honger en dorst.

maandag 27 december 2010

27-12 Rob weer opgenomen in het Radboud

Waar we gisteren al een beetje bang voor waren, is toch weer werkelijkheid geworden. Rob is weer opgenomen in het Radboud. Vanmorgen was de koorts al weer heel snel 40.4 en toen die koorts niet zakte na paracetamol besloot ik toch maar weer te bellen. Dit was ook de opdracht van de kinderats die ik gisteravond aan de telefoon had.
Ik kreeg al snel iemand te pakken en eigenlijk werd al meteen besloten dat Rob moest komen om nagekeken te worden. Nog maar snel een boterham en op naar Nijmegen.
Om 14.00 uur werden we al binnen geroepen. De arts kwam ook vrij snel. Hij luisterde wat en deed de gebruikelijke controles. Ook zijn teen moest ik laten zien en meteen nadat ik het verband eraf haalde, kwam de pus ook eruit. De teen is sinds de start van de antibiotca absoluut niet beter geworden, sterker nog, eerder slechter. Er werd wederom een chirurg in consult gevraagd, en ondertussen werd er bloedgeprikt en urine afgenomen. Rob sliep ondertussen veel en liet alles gelaten over zich heen komen.
Dr. Van Tuil kwam al snel en ook zij bevestigde het feit dat zijn teen slechter was dan in november. Ze dacht eigenlijk dat de antibiotica nu via het infuus moest gaan, want oraal helpt niets. Ze ging eerst overleggen met de infectioloog.
Zij kwam ook al redelijk snel en ook de kinderarts kwam er nogmaals bij.
Ze vond eigenlijk ook dat de antibiotica via infuus moet nu, zeker met het oog op de operatie volgende week. Zij vindt eigenlijk ook dat de teen op OK schoon moet worden gemaakt.
En dus werd duidelijk dat Rob moet blijven. En dat is even slikken. Arme Rob weer een opname. En dat in deze drukke tijd in de bakkerij. Misschien mogen we met oud en nieuw even naar huis, dan kan ik tenminste nog even de spullen klaarmaken, voor de opname in Rotterdam. Arme kinderen. Daar gaat hun vakantie. Verdorie! Morgen horen we of Rob naar OK moet. nr 21. Wat een pechvogel. Osteomyelitis komt bij 1 op de 5000 kinderen voor en natuurlijk heeft Rob het weer.
Een pleister op de wonden is dat we naar de vuurtoren mochten en toen vond Rob het al iets minder erg. Er moest weer worden geprikt, dit keer voor een bloedkweek en infuus. Lukte helaas niet de eerste keer, maar dat is uiteindelijk goed gekomen. Nu de nacht weer in... En die zijn inmiddels bekend.
Nu is het 22 uur. Rob is echt goed ziek 41.1 geeft de thermometer aan. Papa heeft net wat spullen gebracht en Rob heeft even naar hem gelachen, maar daarna is het weer helemaal op. Terwijl hij slaapt, kreunt hij regelmatig. Ik hoop dat de paracetamol nu snel gaat werken.

vrijdag 24 december 2010

Prettige Kerstdagen, met 2 zieke...

Helaas toch geen tijd voor kaarten dus daarom bij deze:
Allemaal hele fijne kerstdagen en ook een heel goed 2011!

Na een paar dagen heel hard werken brak eindelijk het weekend aan. De sneeuw was natuurlijk voor de kinderen fantastisch deze kerst. Van de sneeuw op de glijbaan werd een ijsbaan gemaakt en met een boodschappentas kon je zo heel hard glijden.
Helaas ook een smetje op de kerstdagen. Wiese was al een paar dagen koortsig en op 2de kerstdag kwam daar ook nog enorme buikpijn bij. En omdat het al de 4de dag van koorts was besloten we toch maar naar de huisartsenpost te gaan. Gelukkig werd daar gewoon een flinke griep geconstanteerd. Thuis gekomen van de huisartsenpost blijkt Rob ook al 39.5 te hebben. En dat nu 1 week voor de operatie. Alweer vlak voor een operatie, het is net of Rob daar patent op heeft. Morgen toch maar even de kinderarts bellen indien dit niet overgaat.
Ach verder gewoon genoten van de vrije dagen. Eerste kerstdag orgineel gegourmet, tweede kerstdag hebben Myrne en ik heerlijk gekookt. Echt heel gezellig en best uitgebreid. Maar na het diner, was het dus huisartsenpost. Nu is het alweer avond en de kinderen glijden nog steeds. Maar nu ook even nijmegen bellen. Rob heeft inmiddels 40.2...

maandag 20 december 2010

20-12 Buikgriep, neurochirurg

Zo de ouderavonden zitten er alweer op. Rob doet het goed op zijn manier. Concentratie kan beter, en aan de fijne motoriek moet gewerkt worden, maar dat zal nu eenmaal altijd een zorgenpunt blijven bij spinakinderen.
Eindelij lijkt de koorts een beetje we te blijven, maar toen was daar ineens de buikgriep dat door ons gezin heen ging. En natuurlijk had Rob het weer als eerste te pakken. Donderdag had hij hoofdpijn en dat was even schrikken. Toen Rob zaterdag ook nog eens begon te spugen werd ik even heel bang. Maar snel erna ondekte ik ook dat zijn buik er van streek is, dus was het al snel duidelijk dat hij buikgriep had. En waar de andere kinderen (zondag op maandag 3 tegelijk) na 2 keer spugen en even wat langer slapen alweer beter zijn, is Rob nog 3 dagen niet lekker en ook was daar ineens weer koorts.
Vandaag stond de controle bij de neurochirurg op het programma. Door de extreme sneeuwval van gisteren, besloot ik om om half 8 weg te rijden. Om 9.15 was de afspraak.
Het was idd glad, maar om 9 uur waren we op de poli en we waren al snel aan de beurt.
Dr. van Lindert vond de wond op zijn hoofd goed genezen. Hij vertelde nogmaals dat een drainverstopping soms heel moeilijk te herkennen is. Bij Rob moeten we daarom extra alert zijn. Opzich waren zijn ventrikels maar licht vergroot, maar de druk bleek vrij hoog geweest te zijn, dus we moeten echt alert blijven.
Daarna was ik nog even bij Maatschappelijk werk geweest. De afspraak was al gemaakt voordat het VGZ de uitspraak had gegeven, maar we hebben gewoon allerlei zaken doorgesproken. Ook de woningaanpassing kwam natuurlijk nog aan bod. Vooral hoe we die moeten gaan financieren. Maar eerst maar die operatie en zo wordt iets wat zeer noodzakelijk is voor de zelfstandigheid van Rob weer uitgesteld. Want het is voor Rob ook belangrijk net als elk ander kind om zelf naar beneden en boven te kunnen zonder afhankelijk te zijn van ons of van zijn broer of zus.
Daarna weer naar huis. Gelukkig waren de meeste kinderen weer fit. Nu drukke tijd naar kerst toe. Dus deze week zal ik niet meer schrijven.
Oh ja een kerstkaart wordt dit jaar niet bezorgd, maar ik zet er nog wel één op de site.

maandag 13 december 2010

13-12 Teen is zorgenpunt, Afellay, Cassio en Castro in het Radboud!

De hele week is zo zijn gangetje geweest. Met Rob blijft het op en af gaan. Het spoelen gaat de ene keer redelijk, de andere keer gaat het gewoon met heel veel pijn gepaard en dan word je eigenlijk een beetje boos dat je nog een paar weken moet wachten op de operatie, maar daar kun je nu eenmaal niks aan veranderen. Zijn teen blijft een grote zorg, want ondanks antibiotica en vele badjes wordt die niet echt beter en dus besloot ik om vandaag maar even langs de kinderarts te gaan met het oog op de naderende operatie.Waarom dan vandaag, nou ik wist dat PSV ook kwam, dus dat pak je dan gewoon even mee. Dus voor de middag ging Rob naar school en meteen erna naar het Radboud. De kinderarts werd opgepiept en hij was al vrij snel bij ons. Ook Dr. Draaisma deelde de zorgen rondom zijn teen. Hij liet meteen een chirurg komen en ook die kwam meteen. Tja we kunnen nu even niet anders dan doorgaan met de antibiotica. Iets anders is nu niet goed omdat eerst de operatie aan zijn buik moet plaatsvinden. Wel moet er een nieuwe foto gemaakt worden over 4 weken, maar dat moet ik vragen of ze dat dan in het Sophia doen. Ze hopen dat de AB toch aan gaat slaan, maar Dr. Draaisma zag het niet zo zitten.
Marlène kwam nog even kijken, hoe ik het beste zijn teen kon verbinden en daarna konden we PSV opwachten. Maar eerst kwam ik nog even Peggy tegen en dus konden we weer lekker even bijkletsen. Peggy is zo'n schat. Een half woord en ze begrijpt je. Dat komt natuurlijk omdat ze zelf een zorgenkindje heeft (een schatje!!) en dat praat gewoon makkelijk.
Daarna werd Rob weer helemaal blij, want daar was Stefan. Ook hij kwam gezellig even bij Rob op visite, want hij was in de buurt en natuurlijk kent hij de PSV-spelers.
Toen was het wachten begonnen. De tijd werd overbrugd met een potje tafeltennis. Het ging er hard tegen hard...
Rob en Stefan wilde beide winnen... Mannnen...
Maar daar waren ineens Ibi Afellay, Cassio Ramos, en Bram Castro. Ook Noortje was erbij (Noortje was erbij toen Rob fan of the match was). Ze namen erg veel tijd voor Rob en Rob genoot volop (en ik ook natuurlijk!). Afellay was heel belangstellend en vroeg hoe het ging en wat Rob mankeerde en Rob kreeg van Cassio nog een kaart met handtekening. Castro zette zijn handtekening nog op de rolstoel, want die van hem stond er nog niet op. En natuurlijk op de foto! Weer zie je dat dit zo goed is dat ze dat doen. Iedereen is uitgelaten in het ziekenhuis en iedereen praat erover.
Het was heel mooi ondanks het slechte nieuws omtrent zijn teen, want dat vergeten we vandaag gemakshalve maar even. Eerst even nagenieten.

maandag 6 december 2010

06-12 Operatie 4 januari, efteling en sinterklaas

Het valt momenteel even niet mee om vaak te schrijven. Gewoon heel moe en heel druk.
René Wijnen belde me woensdag morgen op. Hij vertelde dat hij voor 4 januari de operatie heeft gepland. 21 december is geen optie, vanwege afwezigheid een paar dagen later. En dan is dat voor ons ook geen optie, want ik wil dat René of Ivo de Blaauw wel bij de nazorg aanwezig zijn. Zij kennen Rob heel goed en ik hoef hen niks uit te leggen.
Wel vertelde ik René Wijnen dat John en ik wel baalden dat het niet eerder kon. Ik bedoel we wisten begin november al dat dit moest gaan gebeuren. En Rob lijdt pijn bij het spoelen en is regelmatig niet fit. Nu is besloten dat indien er 14 december iemand uitvalt Rob er alsnog tussenkomt, maar dat zal wel niet gebeuren. Het is een moeilijke operatie voor iedereen. We zijn toendertijd niet voor niks naar Cincinnati geweest.
John is donderdag weer veilig teruggekeerd uit Genua. Het was daar heel leuk geweest, zeker na de 1-2 winst. Zaterdag zijn we met Opa Pieter en Ank, en de rest van ons gezin (mijn broer en zus en aanhang en kinderen) naar de efteling geweest. Ondanks de ijzige kou was het fantastisch. De carnavalfestival is nog steeds prachtig voor de kinderen en de 3 kleine meiden (Wiese, Luna en Jip) genoten in het sprookjesbos. Helaas was de sneeuw (ondanks dat het ook wel heel mooi is) toch een kleine spelbreker, want daardoor moesten we eerder de efteling verlaten, omdat de kleinste het toch wel erg koud houden.
Zondag was het natuurlijk tijd voor de goed heilig Man. Hij had hele mooie cadeautje gebracht. De kinderen waren helemaal blij!
Hopelijk mag Rob alsnog 14 december geopereerd worden, want het is voor dit manneke ook geen doen. Maar ik hou er geen rekening mee.